J.M.GISBERT: LOS CAMINOS..., LA MANSIÓN...

A obra deste importante escritor de literatura xuvenil ten como eixe o misterio. Gisbert trata de achegarse a ámbitos ocultos e inquietantes que sempre desacougan. Como afirmou no coloquio cos alumnos de primeiro ciclo, o campo temático común dos catro relatos que compoñen Los caminos del miedo son: "El miedo, la muerte, el miedo a la muerte y la muerte por miedo". A maioría das preguntas que lle fixeron os alumnos foron sobre o primeiro dos relatos: "La obsesión de Amberes" (do que explicou o proceso de creación). Na charla posterior do Club de lectura comentaron outros textos: especialmente o misterioso relato "Pupilas de obsidiana" no que nos centramos na curiosidade que suscita a caixa que lle confía a unha muller un raro e misterioso veciño. Chegamos á conclusión de que tampouco nós deixariamos de abrila! Do conto "El mensajero de la muerte" trataron o tema das obsesións encarnadas no estraño comportamento do protagonista cando pensa que é vítima dunha maldición. Por último, "En la llanura blanca" suscitou que algúns alumnos propuxeran unha interpretación simbólica sobre o final deste texto.

Para La mansión de los abismos Gisbert indicou que partira do coñecido tema de Barbazul, asasino de mulleres. Moitos alumnos preguntáronlle ó autor sobre algún personaxe do texto (Gundula, a criada muda...) e algún foi máis aló formulando as súas dúbidas sobre o "espacio vivo", a outra dimensión que introduce un ambiente de irrealidade na historia. Tamén no Club se referiron a algún destes aspectos e fixeron consideracións sobre o raro protagonista da historia e o enigma que o rodea. Precisamente foi dita temática misteriosa a que motivou a escolla deste mes, porque é un tema do agrado de gran parte do alumnado. Ademais, a intención era tamén que os socios do Club comentasen as súas impresións sobre o encontro cun escritor do que viñan de ler unha obra. Era a primeira vez que moitos contaran con esa oportunidade e, en xeral, comentaron que fora unha boa experiencia.

1 comentarios:

Los caminos del miedo ... , es muy interesante , no es que te de miedo pero las tramas te dan verdaderas ganas de seguir leyendo sin parar hasta acabarlo . el primero me parecio raro , porque teniendo tanto tiempo el sobre , y no abrirlo asta la muerte, y luego cuando estas listo , resulta que no te importa , jeje
el segundo fue un poco raro , dado que la el cumplimiento de la maldicion , solo fuera imaginacion del personage , y se podria decir que fue el miedo el que lo mato
el tercero ... , se nota que la curiosidad juega malas pasadas
y el cuarto y ultimo ... , el hombre murio por que el quiso , si no tuviera tanto miedo a lo que podria pasar y no paso no morira

11 de abril de 2008, 16:58  

Entrada más reciente Entrada antigua Inicio

Related Posts with Thumbnails

Blogger Template by Blogcrowds