CLUB DE LECTURA BALBORDO

A experiencia deste mes confirmou que os rapaces teñen tan asimilado o uso das novas tecnoloxías que a lectura do conto de Poe foi doada. Nos grupos dos maiores foron máis as voces que reclamaron o valor do libro, do seu olor, da páxina… e maioritariamente circularon as “fotocopias” dos textos. Penso que a lectura virtual nunca poderá sustituir á tradicional pero tamén considero que é preciso aproveitar as indudables posibilidades que nos brinda este novo modo de acercarse ó libro.

Por casualidade descubrín na rede varios contos de K. Mansfield e durante varias horas a súa lectura espertou o meu desexo de saber máis da autora e de coñecer outras das súas historias. Foi tarea moi rápida (impensable logralo cun método máis convencional), que me convertiu en certo modo nun detective de literatura na rede. ¿Cambio a experiencia pola lectura tradicional? Non son incompatibles e, por suposto, mercarei algunha obra desta escritora.

“A lección de canto” é un sinxelo conto dunha profesora que imparte unha lección de música mentres recorda aspectos que a preocupan na súa vida persoal. O ambiente das clases, a relación cos alumnos ou o comportamento da protagonista provocaron máis dun sorriso entre nós (maioría profesores). Cos escasos datos que a historia proporciona, o lector pode supoñer como é a visión da vida desa muller e a súa relación co mundo.

“A vida de Ma Parker” é á vez un conto tenro e duro. Penso que resume con gran forza a dor e a soidade que pode agochar calquera persoa que pasa desapercibida pola vida diaria; dalguén que vive sen decatarse verdadeiramente do difícil que é atopar un lugar onde chuvia e choros se mesturen cando domina a tristeza e as lembranzas se tornan insoportables.

“Felicidade” provocou un acalorado debate; as diversas interpretacións que suscitaron varias alusións deste texto fixeron que nos meteramos de cheo nesta historia . A palabra do título resume un estado de ánimo, unha sensación desbordante… que enche a vida dunha muller sobre a que fixemos recaer moitos interrogantes: que sabe do seu marido? é feliz verdadeiramente? que relación ten con Pearl, que sente por ela? Creo que a forza do texto reside en que suxire máis que di, conta outras historias non por caladas menos importantes. A última pregunta que preside o texto: "que vai pasar agora?" deixa a sensación de chegar a un punto descoñecido; ademais, a esvelta pereira en flor, o gato negro e o gris... encerran moitas posibles interpretacións. No Nº 12 desta revista podedes ler o que outros interpretaron.

Outro relato curto: "Festa no xardín" pode consultarse na mesma páxina de bibliotecas virtuais (bivir). Tamén me pareceu interesante "La casa de muñecas" e especialmente "Veneno" porque recorda enormemente ó último conto, obxecto de máis comentarios.