A noite do 23 ó 24 quedará no noso recordo por varias razóns: porque nunca antes durmiramos nunha biblioteca, porque nunca estiveramos compartindo unha experiencia así profesores e alumnos e porque fomos testemuña de como a Biblioteca, tan calada e durmida, soñou esa noite que estaba na hora do recreo e que profes e alumnos se volveran tolos colocando colchonetas no chan, descolocando libros para facer unha caza do tesouro e entre a total oscuridade -só rota por unha bola que cambiaba de cor- tamén soñou que uns ruídos terroríficos acompañaban unha inquietante lectura de terror e que na pantalla se proxectaba Asasinato no Orient Express. Supoño que, igual cos 22 que alí estabamos, a Biblioteca se sentiría especial. No resto do Instituto, entre a total escuridade e o silencio chegarían as risas, as voces e a frescura do recinto máis apartado do centro.
Sei de certo que tanto o día 23 coma o seguinte moitos desexaron ser de Balbordo. Sospeito que a Biblioteca desexará soñar o mesmo de novo.
Tamén podedes ver un vídeo desa noite en Bibliocabe: ¡Qué noche la de aquel día!
Entrada más reciente Entrada antigua Inicio
0 comentarios:
Publicar un comentario