Para comentar este texto colocamos varios obxectos na mesa onde nos reunimos: un caligrama de Manoel Antonio, o libro Veinte poemas de amor y una canción desesperada de Neruda, un pequeno poema que lles entreguei previamente e do que tiveron que fixarse no
autor (aparece mencionado no libro o autor e o primeiro dos versos); tamén había un sobre de avión, dúas cartas, unha cinta azul e unha caixa cun obxecto -que non debemos mencionar para non adiantar o final-, que nos trouxo Paz V.
Con eses elementos empezamos a falar do libro: eran importantes no texto e permitíronnos ir comentando en que parte da historia aparecían e que significado tiñan.
Os rapaces falaron dos sentimentos da protagonista cando debe ir de veraneo á casa da súa avoa (que morreu hai pouco), da presenza que sente no cuarto do seu tío,do que alí atopa, da guerra civil, da cárcere da Illa de San Simón, dunha historia de amor imposible...
Teremos a oportunidade este mes de asistir no noso centro á CHARLA con AGUSTÍN FERNÁNDEZ PAZ.
Entrada más reciente Entrada antigua Inicio
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
0 comentarios:
Publicar un comentario