Demorei o momento de despedirme desta fantástica experiencia que me tivo ocupada cinco intensos anos de traballo, ilusións compartidas, unha chea de libros e de boas sensacións que nunca esquecerei.
Despois de tantas lecturas na Biblioteca (con pais, profesores, alumnos moi diversos, con lectores "virtuais" e descoñecidos...) chegou o tempo do relevo.
Outras persoas continuarán a experiencia iniciada xa hai 5 anos e que está tan arraigada no centro. Novos aires, novas ideas, novas propostas, novos libros... que poderedes compartir no novo blog do club de lectura, recén estreado:
Sei que sempre quedarán na miña memoria retazos de conversacións, risas, palabras, sensacións inesquecibles, rostros atentos de persoas interesadas por escoitar e namoradas das lecturas, actividades, ecos de libros, silencios profundos...
Con moitísimo cariño desexo que continuemos participando todos neste Balbordo que nos une en torno ós libros
ESCONDERSE EN UN RINCÓN DEL MUNDO. J. LIAO EN BALBORDOBIS
4 comentarios Publicado por Beatriz González en 16:27
Nunca pensástedes en ocultarvos nalgún lugar perdido? escapar das preocupacións que vos rodean ou simplemente estar en soidade?Os libros de J. Liao (xa lemos algún en BalbordoBis) lévannos moitas veces a lugares nos que a forza das cores e das sensacións nos transportan a outra realidade...
A ver se vos gusta...
Editado en Bárbara Fiore, páxina na que podedes ver algunhas das ilustracións deste texto.
Editado en Bárbara Fiore, páxina na que podedes ver algunhas das ilustracións deste texto.
Marabillosa historia chea de tenrura e sensibilidade.
Unha abnegada empregada doméstica encárgase de limpar a casa dun vello e enfurruñado profesor enfermo (padece un grave tipo de amnesia e só conserva a súa asombrosa capacidade para as matemáticas). Pronto aprende a respetar as manías do ancián e establece con él unha relación na que as matemáticas van ter un papel fundamental e máxico na súa vida diaria. Cando o hombre descubre que dita muller ten un fillo pequeno, comezará a ensinarlle e encariñarase moito co crío.
A relación entre todos eles cambiará para sempre as súas vidas.
Un precioso canto á amizade, á paciencia e á tenrura.
DARWIN EL VIAJERO. NICOLAS CUVI.GRUPO 2 ALUMNOS
0 comentarios Publicado por Beatriz González en 12:48
Este mes, no grupo de alumnos máis pequenos, cambiamos totalmente a temática do que adoitamos ler no club; non se tratou dunha novela nin de poesía nin teatro...Neste caso escollín un libro informativo, unha biografía do famoso Darwin, intrépido viaxeiro, científico e curiosa personalidade que tanta importancia tivo coa súa revolucionaria e controvertida teoría da evolución das especies.
Un libro de N. Covi editado por Rompecabezas na colección sabelotodos.
Un acercamento á súa vida, costumes... dende neno ata a súa etapa de adulto.
Ó final do libro hai sinxelas preguntas sobre o texto e cuestións para investigar ou averiguar.
Puxeron unha "pega": pareceulles demasiado infantil.
Neste mes de agobios polos exames... lemos no Grupo 1 este libro de L Bojunga, unha historia chea de encanto que aínda que se encadraría na etiqueta de "literatura xuvenil" posee unha temática e unha sensibilidade que perfectamente pode chegar tamén ós non tan novos...Amores difíciles ou imposibles, soños, búsqueda da identidade, morriña, desenganos e renuncias compoñen esta novela áxil e sinxela que, penso, atrapa ó lector dende as primeiras páxinas.
Muy colorido y original Álbum. Excelente para explicar cómo un mismo hecho puede ser visto, y expuesto, desde puntos de vista muy distintos (en este caso cuatro personas diferentes).
Porque en la literatura, igual que en la vida, todo depende de la perspectiva con la que uno se enfrente a lo que está viviendo...
Podéis comprobarlo en este vídeo, de Youtube, sobre el álbum.
En Balbordo tivemos a sorte de contar coa presenza na nosa Biblioteca de Teresa Grau, coa que compartimos unha sesión de contos, de moitas historias que os rapaces escoitaron con moitísima atención e interese.O título: "Avatares: tras los enigmas" sintetiza a intención das narracións: facer reflexionar sobre diversos temas que acompañan as nosas vidas e que nalgún intre nos atoparemos: a morte, a búsqueda da felicidade, a amizade, a implicación co que nos rodea, a conexión entre os diversos elementos do mundo...
Unha agradabilísima sesión que lles encantou ós rapaces pola capacidade de transmitir e "atrapar" que ten Teresa.
Ás veces a vida concede unha tregua ou un descanso, algo así como un intermedio.Acontécelle nesta obra de Mario Benedetti a Martín, un viúvo case cincuentón que no seu diario descrebe a vida monótona da oficiña e a relación na casa cos seus tres fillos. De súpeto, a irrupción na súa vida de Laura Avellaneda -xoven de 24 anos coa que comparte traballo- faralle modificar os sentimentos, reflexionar sobre a felicidade ou o amor e suporá tamén un paréntese na súa soidade.
A resolución final do texto sorprendeume pero quizais, como xa dixo o propio autor nunha entrevista, era unha das poucas solucións literarias para que ese amor "non fracasara". Tamén penso que supón que nada é como un se imaxina nun comezo e que o destino pode comportarse cunha solución inesperada que nin nos plantexaramos.
Merecen reseñarse deste libro as relacións familiares cos fillos, en ocasións complexas, o xiro positivo que supón o inicio da complicidade de Martín coa xove e a amizade que ela entabla coa filla do protagonista. Os recordos da súa anterior vida de casado, as decisións de como abordar outra etapa da existencia e logo, tras o desenlace, unha conversación memorable cos pais de Laura son algunha das esceas que resaltaría desta historia de encontros e desencontros.
Pode lerse a obra virtualmente nesta páxina.
A resolución final do texto sorprendeume pero quizais, como xa dixo o propio autor nunha entrevista, era unha das poucas solucións literarias para que ese amor "non fracasara". Tamén penso que supón que nada é como un se imaxina nun comezo e que o destino pode comportarse cunha solución inesperada que nin nos plantexaramos.
Merecen reseñarse deste libro as relacións familiares cos fillos, en ocasións complexas, o xiro positivo que supón o inicio da complicidade de Martín coa xove e a amizade que ela entabla coa filla do protagonista. Os recordos da súa anterior vida de casado, as decisións de como abordar outra etapa da existencia e logo, tras o desenlace, unha conversación memorable cos pais de Laura son algunha das esceas que resaltaría desta historia de encontros e desencontros.
Pode lerse a obra virtualmente nesta páxina.
"Pienso en el placer (cualquier forma de placer) y estoy seguro de que eso es vida. De ahí el apuro, el trágico apuro de estos cincuenta años que me pisan los talones. Aún me quedan, así lo espero, unos cuantos años de amistad, de pasable salud, de rutinarios afanes, de expectativa ante la suerte, pero ¿cuántos me quedan de placer? Tenía veinte años y era joven; tenía treinta y era joven; tenía cuarenta y era joven. Ahora tengo cincuenta y soy "todavía joven". Todavía quiere decir: se termina.Y ése es el lado absurdo de nuestro convenio: dijimos que lo tomaríamos con calma, que dejaríamos correr el tiempo, que después revisaríamos la situación. Pero el tiempo corre, lo dejemos o no, el tiempo corre y la vuelve a ella cada vez más apetecible, más madura, más fresca, más mujer y en cambio a mí me amenaza cada día con volverme más achacoso, más gastado, menos valiente, menos vital. Tenemos que apurarnos hacia el encuentro, porque en nuestro caso el futuro es un inevitable desencuentro." (pp. 90-91, Edición puntodelectura)
Este mes, no grupo dos rapaces pequenos eliximos: Los espejos venecianos de J.M. Gisbert.É un texto entretido no que o misterio e a fantasía son os aspectos máis relevantes.
Os rapaces dixeron que, dende as primeiras páxinas, tiveron a sensación de estar transportados a outra época e outro lugar.
Falamos do argumento da historia, do palacio, da misteriosa Beatrice, do valente estudante Giovanni, do profesor... e por suposto dos espellos, deses xogos noutras dimensións do que é especialista este coñecido autor de literatura xuvenil.
O mes pasado, lemos os adultos en Balbordo a novela Cometas en el cielo, que como comentei nos encantou.A recente publicación desta novela en formato de Novela Gráfica (debuxos de Fabio Celoni e Mirka Andolfo) pareceume unha boa ocasión para que fose lida polo grupo dos rapaces maiores de Balbordo. Tanto lles gustou que varios viñeron buscar a novela despois de ler este texto máis breve ilustrado.
Realmente é unha novela moi coidada, de gran impacto gráfico e que sintetiza perfectamente as partes máis importantes daquela historia de K. Hosseini.
Unha obra dura, unha historia de traizón doun tesouro: a amizade incondicional. Moitos temas, moitas reflexións as que de seguro provocará a lectura desta pequeña xoia.
Estas lecturas deixan aberta a posibilidade de ver todos a película da que vos deixo aquí o tráiler:
EL SUEÑO DE LU SHZU, R. GÓMEZ-Tesa GONZÁLEZ. EN BALBORDOBIS
12 comentarios Publicado por Beatriz González en 15:44
Hoxe, en BalbordoBis, os rapaces falaron de traballo infantil, de explotación, de decisións que marcan as vidas, de soños e ilusións, de dificultades...Eles mesmos contarán as súas impresións sobre o libro.
Impresionante e moi recomendable este libro de B. Vanderbeke. A trama transcorre nun curto espazo temporal -unha cea- no que unha familia espera a chegada do pai (ausente por unha viaxe de traballo).
As horas pasan e con elas medra a tensión entre os protagonistas da historia e tamén a do lector, que vai descubrindo algúns datos sobre a familia que o deixarán desconcertado.
Para non condicionar a lectura non sintetizarei o que sucede, nin nos seus aspectos básicos, posto que considero que un gran mérito deste libro é o progresivo descubrimento de que a realidade non é a que parecía nun comezo.
Personaxes, comportamentos e variados detalles do libro centraron a nosa reunión cos rapaces maiores de Balbordo.
COMETAS EN EL CIELO, K. HOSSEINI. GRUPOS DE ADULTOS.
0 comentarios Publicado por Beatriz González en 22:09
Pais, profes... falamos e falamos a tarde do martes deste texto que nos encantou.Antes da reunión, moitos que remataran a lectura me ían comentando: durísimo pero precioso. Por iso, elixín a novela gráfica deste libro para que a lean o próximo mes os de Bac que están en Balbordo. Teremos tamén todos a posibilidade de ver a película.
De amizade, de covardía, de traizón, de sentimentos, de bondade, de inseguridades, de abandono, de crueldade, de esperanzas, de redencións, de oportunidades, de relacións familiares, de segredos, de violencia... de tantos e tantos temas dá para falar o libro que así ían saíndo encadeados sen pausas...
Antes da reunión, Susana nos agasallou con marcadores (con motivos de cometas) variados para cada un de nós!!
Foi un pracer poder compartir opinións sobre esta recomendable novela.
Foi un pracer poder compartir opinións sobre esta recomendable novela.
Repetimos, esta vez co grupo de rapaces pequenos de Balbordo, un libro de I. Némirovsky que xa comentamos no Club anos atrás.Todo o relato xira en torno a un baile que crea multitude de expectativas e ocupa totalmente os pensamentos de todos os personaxes.
É un texto breve e intenso, cheo de temas interesantes para reflexionar: as relacións familiares, a hipocrisía, as obsesións, as consecuencias que provocan algunhas decisións, o paso da infancia á adolescencia, as inseguridades...
O final: sorprende.
De todos eses temas falamos o luns no Recreo na Biblioteca.
O final: sorprende.
De todos eses temas falamos o luns no Recreo na Biblioteca.
Este libro de 
COMO AGUA PARA CHOCOLATE, L. ESQUIVEL. ADULTOS
0 comentarios Publicado por Beatriz González en 14:00
Deliciosa novela (nunca mellor dito!) de L. Esquivel sobre a que falamos e falamos o pasado martes (S. Valentín), día no que, dende hai anos, enchemos o noso centro de "amor".Neste caso, "saboreamos" a lectura desta moi recomendable obra.
O realismo máxico presente en moitas páxinas ofrece un toque imaxinativo e fantástico que fai inolvidables moitas partes do texto.
EL ÁRBOL DE JULIA, L. MATILLA-FRA IRENE. GRUPO 2
1 comentarios Publicado por Beatriz González en 22:41Nesta curta obra de teatro de Luis Matilla, ilustrada por Fra Irene, a protagonista
é unha nena moi decidida e loitadora que defende (dun modo orixinal, que lle pareceu o máis axeitado) valores que lle parecen xustos...
é unha nena moi decidida e loitadora que defende (dun modo orixinal, que lle pareceu o máis axeitado) valores que lle parecen xustos... Enfréntase á incomprensión dos que a rodean pero tamén recibe o apoio das persoas que entenden as súas loitas.
Un estupendo libro para reflexionar sobre as agresións que continuamente sofre a natureza; para pensar sobre a necesidade de ter ideais propios e, tamén, un fantástico texto para charlar sobre a manipulación, o dereito á libre expresión ou a defender o que consideramos xusto (independentemente do que poidan presionarnos os outros).
Moito falamos de Julia... 
A búsqueda da beleza e dos soños pode ser posible, aínda que atopemos incomprensión ó redor, dificultades e normas ríxidas. Porque cando un está seguro do que persegue, nada o detén.
Será o libro que comentaremos o xoves en BalbordoBis
Será o libro que comentaremos o xoves en BalbordoBis
TUERTO, MALDITO Y ENAMORADO, ROSA HUERTAS. ALUMNOS GRUPO 1
0 comentarios Publicado por Beatriz González en 15:13
Pareceume adecuada para o grupo de rapaces maiores de Balbordo porque son, na súa maioría, de 1º de BAC e no temario de Literatura española dese curso figuran algúns autores do século de Ouro sobre os que versa tamén este texto. Unha rapaza investiga na Biblioteca do seu instituto para facer un traballo sobre Lope de Vega, atopa entón un espírito preso dunha maldición. Para tentar axudalo, recorrerá lugares de Madrid e descubrirá detalles moi importantes da vida do autor sobre o que hai que investigar.
Gustoulles.
Gustoulles.
EL CRIMEN DE LA TANGENTE, E.TEIXIDOR. ALUMNOS 2º GRUPO
0 comentarios Publicado por Beatriz González en 12:44
O pasado luns 23 falamos no 2º grupo daobra de E. Teixidor: El crimen de la tangente.Unha novela de misterio na que os protagonistas son estudantes dun Instituto que se van de excursión e se atopan cun problema a resolver: a desaparición dunha das mozas e a conseguinte búsqueda, que leva tamén a outras inesperadas sorpresas.
Comentamos algúns aspectos da historia como o comportamento dos rapaces, dos seus profesores, dos pais, da policía... Tamén se referiron os rapaces ó tema común que indirectamente aparece no libro e que xa trataramos en Tristes armas (lectura de Balbordo do mes anterior).
Resultoulles doado de ler, cercano e entretido.
Nesta ocasión, tratamos os maiores de Balbordo algúns aspectos desta coñecida obra de Saramago:O simbolismo da perda da vista, a crueza das circunstancias que viven as persoas que protagonizan a historia, as loitas polo poder e pola supervivencia, a actuación dos gobernos, as paixóns máis baixas, a dor, a degradación, a crueldade... Unha obra moi dura e pesimista en moitas páxinas, que dan pé a unha profunda reflexión sobre os comportamentos humanos en circunstancias extremas. Pero tamén é un texto sobre a compaixón, a axuda, a dignidade e a solidariedade.
Un moi bo libro.
Qué blanca más bonita soy, de D. Verroen, tivo varios Premios de Literatura Infantil. Nembargantes, non llo lería a un neno pequeno; si parece unha lectura moi idónea para adolescentes.
Narrado dende o punto de vista dunha nena de 12 anos á que lle veñen de regalar un pequeno escravo o día do seu aniversario...
Un texto moi breve e sinxelo, crudo e directo, violento en moitísimas páxinas e extremadamente triste noutras.
Accedemos dun modo indirecto ó coñecemento do mundo da escravitude, visto desde os ollos de María, e tamén da súa familia da que ela reproduce actuacións e comportamentos.
Estremecedor.
Tristes armas, de Marina Mayoral é unha novela de sentimentos, unha historia desas que non poden deixar 
indiferente a ninguén.
indiferente a ninguén.
Os rapaces comentaron moitos aspectos da novela: fundamentalmente o comportamento das nenas e da nai, a angustia provocada pola situación de guerra exposta no libro, o valor da amizade desinteresada (que sobrepasa fronteiras de ideoloxías) e que recibe, inesperadamente, unha recompensa nun futuro inmediato; a dor do exilio representado na figura de Harmonía e Rosa, dúas irmás que deben marchar a Rusia como consecuencia da Guerra civil; a incomunicación obrigada, a censura, a loita por sobrevivir diariamente, a necesidade de tomar decisións e de medrar, os amores en silencio ou a forza dos recordos foron algúns dos temas que comentamos.
Unha reunión, por outra parte, que resultou moi divertida.
Unha reunión, por outra parte, que resultou moi divertida.
A PALABRA EXACTA. Biografía de Lois Pereiro. ANTÓN LOPO
0 comentarios Publicado por Beatriz González en 23:07
O martes pasado tivemos o pracer de contar coa presenza de Antón Lopo, autor dunha magnífica biografía sobre Lois Pereiro.
Deste modo, quixemos rematar este ano as reunións dos grupos de adultos de Balbordo cun recordo a Lois.
Antón comentounos dun modo amenísimo o proceso de elaboración da biografía, que vai tamén intimamente unida a persoas, lugares e a unha determinada época da nosa propia cidade. Todos recoñeciamos persoas, lugares, anécdotas, situacións... polo que o libro se podería calificar de "próximo".
Co biógrafo reflexionamos sobre a perspectiva que lle proporcionaron distintas persoas cercanas a Lois (a nai, a irmá, a moza, os amigos...) en boca das que se artella esta biografía que é unha polifonía de voces (entre as que tamén está a visión imaxinaria dunha conversa con Lois do propio autor) que completan e enriquecen a imaxe que nos creamos do poeta.
Penso que é un libro valente, feito con sensibilidade, orixinalidade e intelixencia; un libro que aborda a intimidade, a creación... de Pereiro con acerto. Posiblemente no caso de Lois moita da súa obra non se explicaría sen aspectos cruciais da súa vida.
Unha charla enriquecedora, distendida e suxestiva a que tivemos con Antón, monfortino tamén, ó que lle temos que agradecer a súa presenza na Biblioteca.
Deixovos un vídeo tomado de Youtube, que lle fixeron a Lois na tvg no 1989. Nel se recollen moitos dos temas que tamén abordamos na conversa.
Canto falaron hoxe os rapaces de BalbordoBis deste Álbum que lles encantou!
Mara é especial, nalgunhas cousas distinta, polo que debe reaccionar ante as ameazas que ás veces recibe dos que a rodean... Pero sabe facelo.
No grupo dos rapaces pequenos de Balbordo comentamos esta obra de A. Gómez Cerdá. Como sucedeu con Nada, a lectura deste mes dos maiores, o texto fíxolles reflexionar sobre a violencia no ámbito escolar.
Falamos do que lles acontece a algúns dos rapaces da historia, do pesadelo diario que sofren cando se enfrontan ós abusos irracionais, ós insultos, ameazas e provocacións que poden converter unha vida completamente normal nun inferno no que, ás veces, os que o viven non son capaces de denunciar (como lles sucede ós dous rapaces que sofren a violencia dos outros nesta historia).
Un texto duro, unha temática forte (como a imaxe desagradable que dá entrada ó libro) e moitos temas para tratar.
Esa violencia agochada tamén ás veces pode ser arroupada polo silencio dos que a coñecen (sen participar nela) pero que están de costas a ela. As solucións ante situacións similares? Tamén as comentamos en Balbordo...
LA EXTRAÑA DESAPARICIÓN DE ESME LENNOX, MAGGIE O'FARRELL
0 comentarios Publicado por Beatriz González en 22:59
Maggie O`Farrell amosa nesta obra unha extrema sensibilidade e a difícil capacidade de combinar voces narrativas moi diversas e saltos temporais que poden facer algo c
omplicada a lectura nalgunhas páxinas pero que a enriquecen considerablemente.
omplicada a lectura nalgunhas páxinas pero que a enriquecen considerablemente.
Penso que case todos os maiores de Balbordo nos "enganchamos" ó misterio proposto, ós impresionantes personaxes de Iris, Kitty e Esme. Falamos, falamos, alterámonos... metémonos na historia con paixón (coma case sempre!).
A novela vai provocando certo desacougo cando imos descubrindo detalles que se van dosificando sabiamente. Os pensamientos entrecortados de Kitty e Iris, os lugares evocados e o pasado, a trama que destapa segredos ocultos de familia, privacións de liberdade, sentimentos profundos e agochados... todo mesturado coa situación persoal de Iris que, de súpeto, ve alterado o seu mundo cando atopa a unha tía avoa que reaparece para non deixar nada igual...
Creo é un libro para recomendar encarecidamente. Posiblemente non o esqueceremos en Balbordo.
Cando me deixaron esta polémica novela de Janne Teller dicíndome que me ía impresionar, non se confundiron; inmediatamente pensei en que deberían lela os rapaces maiores de Balbordo (a maioría está agora en Bacharelato).
Non é doado sintetizar este libro sen desvelar parte do seu impacto, posto que iso é o que provoca cando avanzamos nas súas páxinas: unha forte gradación de sensacións e sentimentos que van medrando en intensidade e dureza.
Un rapaz adolescente (Pierre Anthon) deixa os estudos, sube a unha árbore e dende alí filosofa e increpa ós seus compañeiros dicíndolles que nada na vida ten sentido. Todos reaccionan intentando convencelo de que a vida está chea de significados e cavilan un plan cheo de consecuencias para todos.
Falamos de todo isto hoxe na reunión.
Impactante.
Unha profunda reflexión, unha realidade sobre a que hai que meditar... Éste é o vídeo de Seix Barral, Biblioteca Furtiva, no que a autora comenta a obra:
Falamos de todo isto hoxe na reunión.
Impactante.
Unha profunda reflexión, unha realidade sobre a que hai que meditar... Éste é o vídeo de Seix Barral, Biblioteca Furtiva, no que a autora comenta a obra:
Sempre neste mes comecei o traballo do ensino, e de Balbordo, con ilusión, con expectativas positivas, con soños... Este ano é diferente. Seica os mestres de primaria e secundaria somos uns irresponsables, uns vagos... E seica tamén somos parvos (esto dígoo eu) por adicar moitas horas das nosas vidas -fóra do horario docente- a formarnos, a preparar as clases, a corrixir e corrixir, a tentar mellorar, a adaptarnos a continuos novos retos... con moito esforzo persoal de moitíííísimos profesores. E o que recollemos é tan só perplexidade, cando se sembra sobre nós a sombra da dúbida sobre a nosa adicación. O pior é que as críticas veñen das mans daqueles que deberían dignificar o noso traballo diario, que non é doado!Como dicía M. Rivas nun artigo do pasado 1 de Xullo en El País.
"O que está a pasar hoxe en Galicia é algo insólito. Un despropósito que supera o impensábel nunha democracia. Nin remontándose ó país imaxinario de Sopa de ganso, o filme dos irmáns Marx, encontraríamos algo semellante relativo á educación. O de encirrar a poboación contra os mestres. Contra o profesorado. O dar pábulo e amplificar falsidades, dando a entender que os ensinantes son unha especie de estamento privilexiado, nugalláns que non dan un pau a auga, ou tratándoos como unha xunta de bois preguiceiros aos que cómpre aguilloar con medidas penitenciais. Pero, que absurdo é este dunha Administración que en lugar de afortalecer o ensino, o espazo basilar do futuro, o que fornece é o descrédito dos ensinantes?" (M. Rivas)
E pola parte que nos toca en canto a Bibliotecas, tamén dicía M. Rivas en dito artigo:
"Os centros de ensino público en Galicia veñen sufrindo unha continua poda orzamentaria, de tal maneira que grande parte das moitas actividades extras que se desenvolven son por mor do voluntarismo e esforzo non retribuido do persoal de ensinanza. As bibliotecas escolares deberían ser o corazón dos centros. Pois ben. Coñezo bibliotecas e clubs de lectura moi activos que só existen grazas aos mestres que os fan posible cun traballo nunca contabilizado." (M. Rivas)
"Os centros de ensino público en Galicia veñen sufrindo unha continua poda orzamentaria, de tal maneira que grande parte das moitas actividades extras que se desenvolven son por mor do voluntarismo e esforzo non retribuido do persoal de ensinanza. As bibliotecas escolares deberían ser o corazón dos centros. Pois ben. Coñezo bibliotecas e clubs de lectura moi activos que só existen grazas aos mestres que os fan posible cun traballo nunca contabilizado." (M. Rivas)
Para rematar, co meu desencanto, continúo coas súas palabras: "O espazo do ensino é o espazo do diálogo. Da palabra. Do pensamento. O berce da liberdade. Mais construir ese espazo esixe sutileza, grandes depósitos de esperanza e unhas condicións de confianza básica. É un traballo delicadísimo. De primeira liña de risco. E de enorme paciencia." (M. Rivas).
Pois si. A paciencia é a que se está acabando! Por que imos ter que loitar tamén contra a DESILUSIÓN?
RECORTES:
De E. Sánchez Pombo ("Son los profesores") ("Que los militaricen")
Outro de Suso de Toro ("Bocadillo de profesor")
A segunda parte do artigo de Antón Losada "Los listos de Madrid"
J. Antonio Aunión: "Van a por la educación"
De E. Sánchez Pombo ("Son los profesores") ("Que los militaricen")
Outro de Suso de Toro ("Bocadillo de profesor")
A segunda parte do artigo de Antón Losada "Los listos de Madrid"
J. Antonio Aunión: "Van a por la educación"
Vídeo Informe Semanal
A reunión no exterior e a lectura sorpresa do grupo de rapaces maiores tivo que ser suspendida.
Os contos que se ían ler eran: "El limpiabotas" (Pedro Espinosa Bravo) e "Un señor muy viejo con unas alas enormes" (G. García Márquez).
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
