Qué blanca más bonita soy, de D. Verroen, tivo varios Premios de Literatura Infantil. Nembargantes, non llo lería a un neno pequeno; si parece unha lectura moi idónea para adolescentes.
Narrado dende o punto de vista dunha nena de 12 anos á que lle veñen de regalar un pequeno escravo o día do seu aniversario...
Un texto moi breve e sinxelo, crudo e directo, violento en moitísimas páxinas e extremadamente triste noutras.
Accedemos dun modo indirecto ó coñecemento do mundo da escravitude, visto desde os ollos de María, e tamén da súa familia da que ela reproduce actuacións e comportamentos.
Estremecedor.
Tristes armas, de Marina Mayoral é unha novela de sentimentos, unha historia desas que non poden deixar 
indiferente a ninguén.
indiferente a ninguén.
Os rapaces comentaron moitos aspectos da novela: fundamentalmente o comportamento das nenas e da nai, a angustia provocada pola situación de guerra exposta no libro, o valor da amizade desinteresada (que sobrepasa fronteiras de ideoloxías) e que recibe, inesperadamente, unha recompensa nun futuro inmediato; a dor do exilio representado na figura de Harmonía e Rosa, dúas irmás que deben marchar a Rusia como consecuencia da Guerra civil; a incomunicación obrigada, a censura, a loita por sobrevivir diariamente, a necesidade de tomar decisións e de medrar, os amores en silencio ou a forza dos recordos foron algúns dos temas que comentamos.
Unha reunión, por outra parte, que resultou moi divertida.
Unha reunión, por outra parte, que resultou moi divertida.
A PALABRA EXACTA. Biografía de Lois Pereiro. ANTÓN LOPO
0 comentarios Publicado por Beatriz González en 23:07
O martes pasado tivemos o pracer de contar coa presenza de Antón Lopo, autor dunha magnífica biografía sobre Lois Pereiro.
Deste modo, quixemos rematar este ano as reunións dos grupos de adultos de Balbordo cun recordo a Lois.
Antón comentounos dun modo amenísimo o proceso de elaboración da biografía, que vai tamén intimamente unida a persoas, lugares e a unha determinada época da nosa propia cidade. Todos recoñeciamos persoas, lugares, anécdotas, situacións... polo que o libro se podería calificar de "próximo".
Co biógrafo reflexionamos sobre a perspectiva que lle proporcionaron distintas persoas cercanas a Lois (a nai, a irmá, a moza, os amigos...) en boca das que se artella esta biografía que é unha polifonía de voces (entre as que tamén está a visión imaxinaria dunha conversa con Lois do propio autor) que completan e enriquecen a imaxe que nos creamos do poeta.
Penso que é un libro valente, feito con sensibilidade, orixinalidade e intelixencia; un libro que aborda a intimidade, a creación... de Pereiro con acerto. Posiblemente no caso de Lois moita da súa obra non se explicaría sen aspectos cruciais da súa vida.
Unha charla enriquecedora, distendida e suxestiva a que tivemos con Antón, monfortino tamén, ó que lle temos que agradecer a súa presenza na Biblioteca.
Deixovos un vídeo tomado de Youtube, que lle fixeron a Lois na tvg no 1989. Nel se recollen moitos dos temas que tamén abordamos na conversa.
Entradas más recientes Entradas antiguas Inicio
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
