Hoxe foi un deses días nos que nos evadimos apaixoadamente na Biblioteca cunha boa e m
oi recomendable lectura de Doris Lessing. Poderíamos resumir o que significou para nós esta obra cunha palabra utilizada por Serafín: IMPACTANTE.
oi recomendable lectura de Doris Lessing. Poderíamos resumir o que significou para nós esta obra cunha palabra utilizada por Serafín: IMPACTANTE.Certamente, a lectura deste texto fixo que houbese un BALBORDO de voces que hai tempo non provocaba ningún libro nunha reunión. Non sei si o feito de que a maioría foramos pais fixo que nos identificásemos máis cunha hipotética situación plantexada; pode tamén que nos enriquecésemos coa visión dos que non o eran..., que en principio nos escoitaban en silencio. O discurrir tan
lineal dun libro que non se detén en capítulos e incita a seguir lendo e lendo ata a última liña... contribuiu paralelamente a que tampouco nós deixásemos de falar nin un momento. Tiven a sensación de que moitos querían opinar tan pronto como alguén lanzaba unha nova suxestión, unha nova ollada sobre ese mesmo texto.
Esta vez non desvelarei nada da temática do libro; só me permito opinar que D. Lessing tratou e suxeriu maxistralmente moitos temas dos que ás veces evitamos falar, deses que posiblemente necesitarían máis reflexións e resolucións diferentes ás que a sociedade adoita.
A continuación deste libro (Ben en el mundo), que rodou de man en man polas mesas, deixou no aire da nosa Biblioteca onte o desexo de polo menos sete lectores que "están en lista de espera".
lineal dun libro que non se detén en capítulos e incita a seguir lendo e lendo ata a última liña... contribuiu paralelamente a que tampouco nós deixásemos de falar nin un momento. Tiven a sensación de que moitos querían opinar tan pronto como alguén lanzaba unha nova suxestión, unha nova ollada sobre ese mesmo texto.Esta vez non desvelarei nada da temática do libro; só me permito opinar que D. Lessing tratou e suxeriu maxistralmente moitos temas dos que ás veces evitamos falar, deses que posiblemente necesitarían máis reflexións e resolucións diferentes ás que a sociedade adoita.
A continuación deste libro (Ben en el mundo), que rodou de man en man polas mesas, deixou no aire da nosa Biblioteca onte o desexo de polo menos sete lectores que "están en lista de espera".
Este libro de relatos de E. Barceló penso que "desconcertou" un pouco ós rapaces "veteranos" do Club. Comezaron lendo o cómic "Mil Euros por tu vida" (Jordi Farga e Luis Miguez) baseado nun dos relatos de Futuros peligrosos; cando devolvían o libriño o comentario máis xeralizado foi: que raro, non o entendín ben.... etc. Pedinlles que non se impacientasen, que leran as 7 historias posto que unha vez rematada a que leva o mesmo título do cómic lles sería máis doada a comprensión deste.Reacción
s moi diversas son as que provocou este texto... polo que antes de escomezar a nosa habitual charla, pedireilles que voluntariamente redacten no blog algo do que lles suxeriu o libro, o que non entenderon... Non saben que van realizar esta actividade polo que agardo sorpresas!!! Lerémolo nos comentarios...
s moi diversas son as que provocou este texto... polo que antes de escomezar a nosa habitual charla, pedireilles que voluntariamente redacten no blog algo do que lles suxeriu o libro, o que non entenderon... Non saben que van realizar esta actividade polo que agardo sorpresas!!! Lerémolo nos comentarios...Creo que é un libro que aborda futuros tan utópicos e á vez tan cercanos que crea certo desacougo: a inmortalidade, a manipulación xenética, a vellez, a realidade.JPG)
virtual, as prohibicións, o medo a morte e á soidade... Son temas ós que estamos afeitos pero o enfoque destas historias non pode deixar indiferente ó lector dun século caracterizado por continuos avances e cambios na percepción da realidade. Un lector atento debe reflexionar sobre as diversas propostas que o libro contén e de certo sei que estes excelentes lectores maquinaron; estou desexando escoitalos...
.JPG)
virtual, as prohibicións, o medo a morte e á soidade... Son temas ós que estamos afeitos pero o enfoque destas historias non pode deixar indiferente ó lector dun século caracterizado por continuos avances e cambios na percepción da realidade. Un lector atento debe reflexionar sobre as diversas propostas que o libro contén e de certo sei que estes excelentes lectores maquinaron; estou desexando escoitalos...Tamén está publicada unha novela gráfica (guión de J. Farga e debuxos de L. Míguez) baseada en tres relatos da mesma autora
Elixín esta obra de P. Pullman para comezar co novo grupo de alumnos de Balbordo porque considerei que a súa brevidade e o derroche de fantasía podería ser un modo idóneo de introducirnos na "primeira práctica" de falar con outros da experiencia da previa lectura individual. Vinme sorpren
dida gratamente por novos alumnos que durante este mes me foron comentando polos pasillos, ou na Biblioteca, algúns detalles do libro; tamén percibín algún que outro entusiasmo nos comentarios e que a obra lles gustara! (Aínda que Cristian non opinou o mesmo na reunión!) Por sorte, non sempre todos coincidimos nos gustos!
dida gratamente por novos alumnos que durante este mes me foron comentando polos pasillos, ou na Biblioteca, algúns detalles do libro; tamén percibín algún que outro entusiasmo nos comentarios e que a obra lles gustara! (Aínda que Cristian non opinou o mesmo na reunión!) Por sorte, non sempre todos coincidimos nos gustos!Neste primeiro encontro repartimos libretas, pins, camisetas, estrenamos pasaporte e falamos, falamos... Foi novidade para todos nós por non saber o que ía dar de si o libro e este primeiro encontro na Biblioteca!
Referíronse a algún aspecto da temática e de como acontece a historia. O personaxe do que máis se falou foi do príncipe Florian e dos sucesos que lle acontecen. Unha alumna comentou que pasou algo de medo nun momento da lectura. Tamén tratamos o comportamento doutros protagonistas deste texto (o novelista, Gretl...). Sinalaron que a historia podería continuarse perfectamente; de feito, algún lam
entou que ó final queden interrogantes por resolver.
entou que ó final queden interrogantes por resolver.Penso que é un libro moi ameno, de lectura fácil e tan imaxinativo como a engranaxe dun vello reloxio, que cando se pon en marcha arrrastra canda el unha chea de pequenas pezas. Nesta novela hai sucesos estraños: realidade que se torna ficción, imaxinación que se volve real, historia narrada que se convirte en pesadelo... e unha certa dose de maxia!
Esperemos que neste novo grupo poidamos compartir moitas conversas e unha chea de lecturas. Benvidos!
Hoxe xa se puxo en marcha o novo club de rapaces de Balbordo. Os outros tres grupos comezamos en Outubro.
O deseño (de hai dous anos) de Manuel Sánchez para Balbordo móvese agora, igual que nós!!!
O deseño (de hai dous anos) de Manuel Sánchez para Balbordo móvese agora, igual que nós!!!
Entradas más recientes Entradas antiguas Inicio
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
