Na reunión de hoxe comentamos este libro de P. Claudel no que se fala de soidade, tenrura, amizade e silencios... É unha novela difícil de sintetizar sen condicionar a lectura e a interpretación do que se acerque a este libro. Por iso, só comentarei que é un texto sinxelo, de sentimentos profundos. Destaco a soidade do Sr. Linh, que se ve repentinamente acompañado por outra alma sensible -o seu amigo Bark- e ambos comparten recordos e amizade simplemente pola forza da proximidade, posto que as fronteiras dun distinto idioma suporían a imposibilidade de calquera conexión...
Nos comentarios dos rapaces saíron palabras como: tristeza (impregna moitas páxinas da historia); cidade inhóspita frente 
á aldea da que procede o protagonista; exilio e desarraigo; loucura e insoportable dor que leva a determinados comportamentos do anciá que a algúns lles sorprenderon.
á aldea da que procede o protagonista; exilio e desarraigo; loucura e insoportable dor que leva a determinados comportamentos do anciá que a algúns lles sorprenderon.Como indiquei hai un ano, cando falamos deste libro no grupo de maiores, non podo deixar de recomendalo encarecidamente.
1 comentarios:
Entrada más reciente Entrada antigua Inicio
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Anónimo dijo...
mira la mano de lois jaja
o libro gustoune sobre todo polo tolo que estaba o señor linh
jajaja
17 de marzo de 2010, 15:28